προγραμματικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο πρόγραμμα ή αυτός που γίνεται με βάση ένα πρόγραμμα («προγραμματικές δηλώσεις τής κυβέρνησης»)

φρ.

2. «προγραμματική μουσική»

μουσ. κάθε σύνθεση με περιγραφικό ή διηγηματικό χαρακτήρα, η οποία εμπνέεται από ιδέες εξωμουσικές, όπως είναι λ.χ. οι μύθοι, τα ποιήματα, οι ζωγραφικοί πίνακες, από ιδέες μιμητικές ή από ήχους τού περιβάλλοντος, λ.χ. από μια θύελλα, από τα κύματα της θάλασσας, από τις φωνές τών πουλιών.

επίρρ...

προγραμματικώς και -ά Ν

με πρόγραμμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρόγραμμα, -ατος. Η λ. μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ακρόπολις].